تفاوت استاپ لیمیت و استاپ اوردر چیست؟

زمانی که معامله‌گران وارد بازارهای مالی می‌شوند، آنها یک هدف مشخص دارند: کسب سود ایده‌آل از بازار.

سفارش‌ها برای افرادی که به‌تازگی وارد معامله شده‌اند، و پس‌انداز زندگی را وارد معامله کردند، مهم است. اما ثبت سفارش به‌صورت دستی برای معامله‌گران و سرمایه‌گذاران دشوار است.

چند نوع سفارش وجود دارد که می‌تواند به سرمایه‌گذاران کمک کند در طول معاملات سرپا بمانند. در میان آن سفارش‌های مهم، استاپ لیمیت (Stop Limit) و استاپ اوردر(Stop Order) است که به‌عنوان محبوب‌ترین‌ها برجسته هستند.

سفارش‌های استاپ لیمیت و استاپ اوردر یک راه عالی برای مدیریت معاملات خود بدون نیاز به نظارت مداوم بر بازار است. اما در کدام معامله از کدام نوع سفارش باید استفاده کنید؟

موقعیت‌یابی موفقیت‌آمیز در هر دارایی مستلزم یک رویکرد استراتژیک همراه با دانش قوانین خاص است. بااین‌حال، همه روش‌های معاملاتی چنین وضوحی را ارائه نمی‌دهند بهترین گزینه برای ورود به معامله با قیمت تعیین شده شما از طریق سفارش محدود است. اما سفارش محدود چیست و چگونه کار می‌کند؟

این مقاله به این موضوع می‌پردازد که تفاوت استاپ لیمیت و استاپ اوردر چیست؟ و چگونه کار می‌کند اما قبل از اینکه عمیقاً وارد مقایسه شویم، اجازه دهید ابتدا تعریفی از این دو داشته باشیم.

پیشنهاد ویژه : از کمپین آموزش ارز دیجیتال رایگان همیارسرمایه دیدن کنید

سفارش در معاملات چیست؟

سفارش صرفاً دستورالعملی برای باز کردن یا بستن معامله است. شما دستوری به ارائه‌دهنده خود می‌دهید تا بتواند معامله را از طرف شما انجام دهد که در وقت شما صرفه‌جویی می‌شود و همچنین به شما امکان می‌دهد سود را ذخیره کنید یا از ضرر جلوگیری کنید.

سطح سفارش به قیمتی اشاره دارد که می‌خواهید با آن به معامله وارد یا از آن خارج شوید و به شما امکان می‌دهد نقطه‌ای را تعیین کنید که می‌خواهید در آن خرید یا فروش انجام دهید. این یک سطح تضمین شده نیست، بلکه قیمتی است که قبل از شروع سفارش شما، بازار باید از طریق آن حرکت کند.

انواع سفارش‌ها در معاملات

دو نوع اصلی سفارش وجود دارد: سفارش‌های ورود و سفارش‌های بسته. دستور ورود دستورالعملی برای باز کردن یک معامله زمانی است که بازار پایه به یک سطح خاص می‌رسد، درحالی‌که دستور بسته‌شدن دستورالعملی است برای بستن معامله زمانی که بازار به سطح خاصی می‌رسد.

سفارش‌های ورودی برای باز کردن یک معامله با قیمتی خاص، بدون نیاز به نظارت مداوم بر بازار استفاده می‌شود. از سوی دیگر، سفارش‌های بسته برای ذخیره‌کردن سود، در زمانی که  بازاری به نفع شما حرکت می‌کنند یا برای محدود کردن ضرر اگر قیمت آن بر خلاف شما حرکت کند، استفاده می‌شود.

هر دو سفارش باز کردن و بسته‌شدن در دو نوع مختلف ارائه می‌شوند:

• Stop orders (توقف سفارش‌ها)
• Limit orders (سفارش‌ها را محدود کنید)

در بازارهای مالی، استاپ لیمیت (Stop Limit) و استاپ اوردر (Stop Order) دو نوع دستور معاملاتی هستند که به کمک آنها می‌توان به‌صورت خودکار و سریع تراکنش‌های خریدوفروش را انجام داد. این دو نوع دستور باهدف کاهش خطر در معاملات و حفظ سرمایه سرمایه‌گذار ایجاد شده‌اند.

صرف‌نظر از اینکه در کدام پلتفرم معامله می‌کندید، رابط با تمام ابزارهای معاملاتی ضروری بسیار ساده است و به شما امکان می‌دهد تا به‌سرعت تمام حالت‌های معاملاتی را پیدا کنید و سفارش‌های بازار، استاپ لیمیت (سفارش‌های محدود) و هر نوع سفارش دیگری را ثبت کنید. همچنین برای به حداکثر رساندن اثربخشی سفارش‌های خریدوفروش، معامله‌گران باید از نمودار عمق بازار و نقشه بازار استفاده کنند.

استاپ اوردر چیست؟

استاپ اوردر (Stop Order) یک نوع دستور معاملاتی در بازارهای مالی است که به کمک آن می‌توان به‌صورت خودکار تراکنش خرید یا فروش را در بازه‌ای از قیمت‌ها انجام داد.

زمانی که قیمت یک اوراق بهادار از یک نقطه خاص عبورمی‌کند، یک دستور توقف یا استاپ اوردر برای خرید یا فروش آن انجام می‌شود. دستور توقف برای افزایش احتمال رسیدن به قیمت ورودی یا خروجی، کاهش زیان یا ذخیره کردن سود در نظر گرفته شده است. معامله بلافاصله انجام می‌شود و با بهترین قیمت بعدی که در زمان معامله موجود است انجام می‌شود. این بدان معنی است که می‌تواند با قیمت توقف به‌خصوص در شرایط نوسان بازار متفاوت باشد.

نحوه عملکرد استاپ اوردر در بازار

سرمایه‌گذاران می‌توانند سفارش‌های برنامه‌ریزی شده را با قیمت‌های از پیش تعیین‌شده ارسال کنند که در صورت رسیدن قیمت سهام به ارزش از پیش تعیین‌شده، به‌طور خودکار آغاز می‌شوند.

اگر سهامی دارید و می‌خواهید از ضرر جلوگیری کنید، می‌توانید دستور توقف فروش را وارد کنید تا درصورتی‌که آن سهام به قیمت از پیش تعیین‌شده زیر ارزش فعلی خود برسد و ضرر شما را محدود کند، راه‌اندازی شود.

استاپ اوردر ابزاری مفید برای سرمایه‌گذاران است تا از پرتفوی خود در برابر حرکات غیرقابل‌پیش‌بینی بازار محافظت کنند.

هنگامی که دارایی به قیمت توقف مشخص شده توسط مشتری می‌رسد، به طور خودکار به وضعیت محدودیت یا سفارش بازار تبدیل می‌شود و به‌سرعت با بهترین قیمت موجود پر می‌شود. این می‌تواند به‌ویژه در سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت مفید باشد، جایی که نوسانات در صورت عدم کنترل ممکن است باعث ضرر شوند و به معامله‌گران این امکان را می‌دهد تا اطمینان حاصل کنند که نوسانات در هر روز معینی در برابر آنها بیشتر از حد انتظار نمی‌رود!

اگر فکر می‌کندید ممکن است یک سهم در صورت رسیدن به یک قیمت خاص، حرکت صعودی داشته باشد، می‌توانید برای خرید در آن قیمت، دستور استاپ اوردر  یا توقف خرید را وارد کنید و در روند صعودی آن سهم شرکت کنید.

استاپ اوردر به‌عنوان یک ابزار مقابله با نوسانات بازار مورد استفاده قرار می‌گیرد. به‌عنوان مثال، درصورتی‌که قیمت سهام یک شرکت به طور ناگهانی کاهش یابد، استاپ اوردر می‌تواند به سرمایه‌گذار کمک کند تا به‌صورت خودکار از موقعیت خود بیرون بیاید و از دست دادن سرمایه جلوگیری کند.

به‌عنوان مثال، فرض کنید یک سرمایه‌گذار می‌خواهد سهام شرکت ABC را با قیمت 100 دلار خریداری کند. او می‌تواند یک دستور استاپ اوردر با قیمت 110 دلار صادر کند. این به این معنی است که درصورتی‌که قیمت سهام به 110 دلار یا بیشتر برسد، سفارش خرید خودکاراً صادر می‌شود. در این حالت، سفارش خرید با بهترین قیمت موجود اجرا می‌شود، چون قیمت سهام به 110 دلار یا بیشتر رسیده است.

استاپ اوردر برای فروش نیز مانند خرید عمل می‌کند. به‌عنوان مثال، فرض کنید یک سرمایه‌گذار می‌خواهد سهام شرکت XYZ را با قیمت 50 دلار بفروشد. او می‌تواند یک دستور استاپ اوردر با قیمت 45 دلار صادر کند. این به این معنی است که درصورتی‌که قیمت سهام به 45 دلار یا کمتر برسد، سفارش فروش خودکاراً صادر می‌شود. در این حالت، سفارش فروش با بهترین قیمت موجود اجرا می‌شود، چون قیمت سهام به 45 دلار یا کمتر رسیده است.

چگونه استاپ اوردر را صادر کنم؟

برای صدور استاپ اوردر، شما باید از طریق یک برنامه معاملاتی یا بورس موردنظر خود، اقدام به انجام مراحل زیر کنید:

1. انتخاب نوع دستور معاملاتی: در ابتدا باید نوع دستور معاملاتی را که می‌خواهید صادر کنید، انتخاب کنید. در اینجا، شما باید استاپ اوردر را انتخاب کنید.
2. تعیین نوع معامله: بعد از انتخاب نوع دستور معاملاتی، شما باید نوع معامله را تعیین کنید. آیا می‌خواهید خرید یا فروش انجام دهید؟
3. تعیین قیمت استاپ: پس از تعیین نوع معامله، شما باید قیمت استاپ را تعیین کنید. قیمت استاپ، قیمتی است که در صورت رسیدن به آن، معامله شما به‌صورت خودکار انجام می‌شود.
4. تعیین قیمت لیمیت: پس از تعیین قیمت استاپ، باید قیمت لیمیت را نیز تعیین کنید. قیمت لیمیت، حداکثر قیمتی است که شما می‌خواهید برای خرید یا فروش پذیرفته کنید.
5. تعیین تاریخ انقضاء: در نهایت، باید تاریخ انقضاء دستور معاملاتی را نیز تعیین کنید. تاریخ انقضاء، تاریخی است که در صورت عدم انجام معامله تا آن زمان، دستور معاملاتی باطل می‌شود.

بعد از تعیین تمامی این موارد، شما دستور معاملاتی خود را صادر می‌کنید. به‌عنوان مثال، اگر شما می‌خواهید استاپ اوردر خرید سهام با قیمت 50 دلار و قیمت لیمیت 55 دلار را صادر کنید، باید دستور خرید با نوع استاپ اوردر و قیمت استاپ 50 دلار و قیمت لیمیت 55 دلار را وارد کنید.

بعد از اینکه دستور معاملاتی شما صادر شد، در صورت رسیدن قیمت سهام به قیمت استاپ، معامله شما به‌صورت خودکار انجام می‌شود.

استاپ لیمیت چیست؟

استاپ لیمیت (Stop Limit) یک نوع دستور معاملاتی در بازارهای مالی است که به کمک آن می‌توان به‌صورت خودکار تراکنش خرید یا فروش را در بازه‌ای از قیمت‌ها انجام داد.

استاپ لیمیت (سفارش‌های محدود) سفارش‌هایی برای خرید یا فروش مقدار معینی از دارایی با قیمت از پیش انتخاب‌شده‌ای هستند که مورد علاقه معامله‌گر یا سرمایه‌گذار است. هنگام سفارش‌های محدود، فرقی نمی‌کند که معامله‌گر سهام، فارکس یا ارز دیجیتال معامله می‌کند، اصول چنین سفارش‌هایی یکسان خواهد بود

استاپ لیمیت اغلب به‌عنوان یک روش پوشش ریسک استفاده می‌شود زیرا به شما امکان می‌دهد ضررهای ناشی از یک استراتژی نادرست در معاملات حاشیه یا معاملات آتی را محدود کنید.

یک الگوی ساده که اصل یک سفارش استاپ لیمیت را توصیف می‌کند: معامله‌گرانی که می‌خواهند با قیمت بالاتری بفروشند، سفارش‌های خود را بالاتر از قیمت واقعی محدود می‌کنند به این امید که قیمت در آینده افزایش یابد و به قیمت تعیین‌شده برسد. از سوی دیگر، معامله گرانی که می‌خواهند ارزان‌تر بخرند، منتظر کاهش بیشتر قیمت هستند.

سفارش خرید محدود به سرمایه‌گذاران فرصت می‌دهد تا اوراق بهادار را با قیمت از پیش تعیین شده خریداری کنند و از نوسانات نامطلوب بازار محافظت کنند. بااین‌حال، این نوع معاملات دارای ریسک هستند. اگر قیمت‌ها الزامات تعیین‌شده را برآورده نکنند، ممکن است سرمایه‌گذاری‌ها محقق نشود و هر گونه سود احتمالی از دست برود. این برعکس نظم بازار است که در آن هیچ مرز قیمتی وجود ندارد و معامله به هر نرخی که بازار دیکته کند معامله می‌کنند.

برای استفاده از استاپ لیمیت، معمولاً شرایط خاصی باید برآورده شود. به‌عنوان‌مثال، درصورتی‌که یک سرمایه‌گذار قصد خرید یک سهم را دارد، می‌تواند یک دستور استاپ لیمیت صادر کند که به‌صورت خودکار فقط درصورتی‌که قیمت سهم به یک حد مشخص (که به‌عنوان قیمت استاپ معروف است) برسد، تراکنش خرید انجام شود.

بعد از فعال‌شدن استاپ، یک دستور معاملاتی لیمیت (Limit) نیز برای خرید یا فروش سهم ارسال می‌شود. این دستور، که حداکثر قیمتی را که سرمایه‌گذار آماده خرید یا فروش هست، تعیین می‌کند.

یکی دیگر از ویژگی‌های استاپ لیمیت این است که می‌تواند به‌عنوان یک ابزار مقابله با نوسانات بازار (مثلاً در صورت افزایش بی‌رویه یا کاهش ناگهانی قیمت‌ها) مورد استفاده قرار گیرد.

استاپ لیمیت (سفارش محدود) ابزاری مؤثر برای سرمایه‌گذارانی است که به دنبال استفاده از شرایط بازار هستند. با تعیین یک قیمت از پیش تعیین شده، آنها می‌توانند با نرخ بهینه خرید یا فروش کنند. این نوع انعطاف‌پذیری، کنترل بیشتری را بر خریدوفروش سهام فراهم می‌کند و درعین‌حال ثبات بیشتری را در بازارهای پرنوسان ایجاد می‌کند.

مثال:

فرض کنید یک سرمایه‌گذار می‌خواهد سهام شرکت ABC را با قیمت 100 دلار بخرد. او یک دستور استاپ لیمیت با قیمت 95 دلار صادر می‌کند. این به این معنی است که درصورتی‌که قیمت سهام به 95 دلار برسد، سفارش خرید به صورت خودکار صادر می‌شود. در ادامه، یک دستور لیمیت برای خرید با حداکثر قیمت 100 دلار نیز صادر می‌شود. در نتیجه، درصورتی‌که قیمت سهام به 95 دلار یا پایین‌تر افت کند، سفارش خرید به صورت خودکار صادر شده و سهام با حداکثر قیمت 100 دلار خریداری می‌شود.

تفاوت استاپ لیمیت و استاپ اوردر چیست؟

استاپ لیمیت و استاپ اوردر هر دو به دستورات خریدوفروش ارتباط دارند، اما دارای تفاوت‌هایی هستند:

دستور توقف ضرر (استاپ اوردر) دستورالعملی است برای خرید یا فروش یک سهام به قیمت بازار پس از شکسته شدن قیمت تعیین شده که به‌عنوان قیمت توقف شناخته می‌شود. برعکس، یک دستور استاپ لیمیت ، ترکیبی بین یک دستور توقف ضرر و یک دستور محدود است. سرمایه‌گذار قیمت حد را انتخاب می‌کند، اطمینان حاصل می‌کند که سفارش حد توقف فقط با این قیمت یا بهتر پر می‌شود.

دلیلی وجود ندارد که فقط از یک یا آن نوع سفارش استفاده کنید، هر دو ابزار بسیار مفیدی برای یک معامله‌گر هستند. در واقع، برخی از پلتفرم‌ها تا آنجا پیش می‌روند که هر دو سفارش را در یک «سفارش حد محدود» ترکیب می‌کنند. این به معامله‌گران این امکان را می‌دهد تا شرایط خود را برای معامله از قبل تعریف کنند، روندی را در سطح قیمتی مشخص وارد کنند و پس از کسب مقدار مشخصی سود، از معامله خارج شوند.

بنابراین، مهم است که هم توقف‌ها و هم محدودیت‌ها و اینکه چگونه می‌توانید از آنها در معاملات خود استفاده کنید را درک کنید.

• استاپ اوردر، دستوری است که به‌صورت خودکار با فعال‌شدن این دستور، تراکنش خرید یا فروش انجام می‌شود. این دستور، به‌منظور خریدوفروش درصورتی‌که قیمت با شرایط تعیین شده توسط سرمایه‌گذار همخوانی داشته باشد، صادر می‌شود. به‌عبارت‌دیگر، با فعال‌شدن این دستور، سفارش تراکنش خودکار اجرا می‌شود.

به عبارتی استاپ اوردر  یا دستور توقف دستورالعملی برای معامله در زمانی است که قیمت در یک بازار به سطح خاصی می‌رسد که نسبت به قیمت فعلی مطلوب‌تر است.

• از سوی دیگر، استاپ لیمیت یا سفارش محدود دستورالعملی برای معامله در صورتی است که قیمت بازار به سطح مشخصی مطلوب‌تر از قیمت فعلی برسد.

استاپ لیمیت، دستوری است که با فعال‌شدن این دستور، به طور خودکار ابتدا یک استاپ اوردر صادر می‌شود و پس از آن باتوجه‌به شرایط تعیین شده، یک لیمیت اوردر نیز صادر می‌شود. به عبارت دیگر، با فعال‌شدن این دستور، ابتدا یک سفارش استاپ اوردر صادر شده و پس از آن، درصورتی‌که قیمت با شرایط تعیین شده توسط سرمایه‌گذار همخوانی داشته باشد، یک سفارش لیمیت اجرا می‌شود.

• یک سفارش بازار بلافاصله باعث خرید یا فروش یک دارایی به ارزش بازار فعلی آن می‌شود. استاپ لیمیت یا سفارش محدود به شما این امکان را می‌دهد که معامله را تا زمانی که امنیت به قیمت دلخواه شما برسد به تعویق بیاندازید.

بااین‌حال، هر دو نوع استاپ لیمیت و استاپ اوردر، به دلیل این که قیمت را در یک محدوده مشخص نگه می‌دارند، به‌عنوان یک ابزار مورد استفاده در مقابله با نوسانات بازار شناخته می‌شوند.

استاپ لیمیت و استاپ اوردر چگونه کی توانند به سرمایه‌گذاران کمک کند؟

سفارش‌های استاپ لیمیت و استاپ اوردر می‌تواند به سرمایه‌گذاران در مدیریت ریسک از طرق مختلفی کمک کند:

محدود کردن ضرر:

یکی از کاربردهای اولیه استاپ لیمیت، محدودکردن ضررهای احتمالی در معامله است. با تعیین قیمت توقف کمتر از قیمت فعلی بازار، سرمایه‌گذاران می‌توانند اطمینان حاصل کنند که در صورت کاهش قیمت به یک سطح مشخص، موقعیت آنها به طور خودکار فروخته می‌شود. در صورت ادامه روند نزولی بازار، این می‌تواند به جلوگیری از ضرر بیشتر کمک کند.

مدیریت نوسانات:

از دستورات استاپ اردر نیز می‌توان برای مدیریت نوسانات در بازار استفاده کرد. با تعیین قیمت توقف، سرمایه‌گذاران می‌توانند قرارگرفتن در معرض تغییرات ناگهانی قیمت را در هر جهت محدود کنند. این می‌تواند به محافظت از سرمایه‌گذاری آنها در برابر رویدادهای غیرمنتظره بازار کمک کند.

کاهش تصمیم‌گیری عاطفی:

سفارش‌های حد توقف یا استاپ اوردر همچنین می‌تواند به سرمایه‌گذاران کمک کند تا از تصمیم‌گیری احساسی در مورد معاملات خود اجتناب کنند. با تعیین قیمت از پیش تعیین شده‌ای که موقعیت آنها به فروش می‌رسد، سرمایه‌گذاران می‌توانند احساسات را از فرآیند تصمیم‌گیری خارج کرده و به برنامه معاملاتی خود پایبند باشند.

حصول اطمینان از اجرای به‌موقع:

استاپ اوردر یا استاپ لیمیت می‌تواند به اطمینان از اجرای به‌موقع معاملات کمک کند. با تنظیم سفارش‌های خودکار، سرمایه‌گذاران می‌توانند ازدست‌دادن فرصت‌ها یا غافل‌گیرشدن توسط حرکات ناگهانی بازار جلوگیری کنند.

به‌طورکلی، سفارش‌های استاپ لیمیت و استاپ اوردر می‌تواند ابزار مفیدی برای سرمایه‌گذاران باشد تا ریسک در پرتفوی خود را مدیریت کنند و تصمیمات معاملاتی آگاهانه‌تری بگیرند. بااین‌حال، مهم است که به یاد داشته باشید که هیچ استراتژی معاملاتی غیر قابل خطا نیست و شرایط بازار همیشه می‌تواند به طور غیرمنتظره تغییر کند.

در پایان

عوامل زیادی می‌توانند بر اجرای معامله تأثیر بگذارند. علاوه بر استفاده از انواع مختلف سفارش، معامله‌گران می‌توانند شرایط دیگری را تعیین کنند که بر زمان اثرگذاری، محدودیت‌های حجم یا قیمت یک سفارش تأثیر می‌گذارد. قبل از انجام معامله، با روش‌های مختلفی که می‌توانید سفارش خود را کنترل کنید آشنا شوید. به‌این‌ترتیب، احتمال بیشتری برای دریافت نتیجه‌ای که به دنبال آن هستید، خواهید داشت.