الگوریتم های رمز نگاری متقارن و نامتقارن

آیا بین رمزگذاری متقارن در مقابل رمزگذاری نامتقارن اشتباه گرفته اید؟ ما اینجا هستیم تا با تفکیک این انواع رمزگذاری و ارائه مثال‌ها، شفافیتی در مورد این موضوع پیچیده به شما ارائه دهیم.

در این مقاله، ما قصد داریم نگاهی عمیق به دو نوع رمزگذاری که در قلب امنیت وب امروزی قرار دارند داشته باشیم: رمزگذاری متقارن و رمزگذاری نامتقارن. ما همچنین هر دو نوع رمزگذاری را با چند مثال پوشش خواهیم داد تا به شما در درک بهتر محتوای موجود کمک کند.

این مقاله الگوریتم های رمز نگاری متقارن و نامتقارن را که می‌توان برای تقویت امنیت ارتباطات در رمزگذاری از آنها استفاده کرد. ارائه می‌کند ما برای شروع به تعاریف الگوریتم ها و مفاهیم کلیدی رمزنگاری نگاه می کنیم و سپس به بخش اصلی بحث می‌پردازیم که در آن مقایسه ای از دو تکنیک ارائه می دهیم.اما قبل از انجام این کار، اجازه دهید ابتدا به سرعت تعدادی از اصول اولیه را مرور کنیم.

پیشنهاد ویژه : از کمپین آموزش ارز دیجیتال رایگان همیارسرمایه دیدن کنید.

چند کلمه در مورد روش های مختلف رمزگذاری

در دنیای امروز، کلاهبرداران و سایر مجرمان سایبری به طور فزاینده ای حضور دارند و میلیون ها کاربر را تحت تأثیر قرار می دهند. برای جلوگیری از سرقت اطلاعات توسط این افراد، ما باید همه چیز را رمزگذاری کنیم. خوشبختانه، سه روش رمزگذاری مختلف وجود دارد که می توانید از آنها استفاده کنید: رمزگذاری متقارن، رمزگذاری نامتقارن و توابع هش (بدون کلید).

در حال حاضر، ما روی رمزگذاری متقارن در مقابل رمزگذاری نامتقارن تمرکز می کنیم.

هر دو روش رمزگذاری از کلیدهایی برای رمزگذاری و رمزگشایی داده ها استفاده می کنند و دارای مزایا و معایب است. تفاوت اصلی این است که رمزگذاری متقارن از یک کلید برای رمزگذاری و رمزگشایی داده ها استفاده می کند. در مقابل، رمزگذاری نامتقارن از یک جفت کلید استفاده می کند – یک کلید عمومی برای رمزگذاری داده ها و یک کلید خصوصی برای رمزگشایی اطلاعات.

الگوریتم ها

یک الگوریتم اساسا یک رویه یا فرمولی برای حل یک مشکل ردیابی داده است. الگوریتم رمزگذاری مجموعه ای از روش های ریاضی برای انجام رمزگذاری بر روی داده ها است. الگوریتم‌ها در حوزه کریپتوگرافی (Cryptography) نقش بسیار مهمی دارند. این الگوریتم‌ها برای ایجاد امنیت در ارتباطات و حفاظت از اطلاعات حساس استفاده می‌شوند.

هر کدام از الگوریتم‌ها ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند و بسته به نیازهای امنیتی و استفاده مورد نیاز، از آنها استفاده می‌شود.

رمزنگاری

رمزنگاری یک فرآیند است که در آن اطلاعات قابل خواندن (پیام اصلی) به یک فرمت غیرقابل خواندن و قابل فهم (پیام رمزگشایی نشده) تبدیل می‌شوند، به منظور جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به اطلاعات. در کریپتوگرافی، از رمزنگاری برای حفاظت از اطلاعات محرمانه و ایجاد امنیت در ارتباطات استفاده می‌شود.

رمزنگاری در کریپتوگرافی یکی از عناصر اساسی برای ایجاد امنیت در ارتباطات و حفاظت از اطلاعات حساس است. ترکیب صحیح و استفاده درست از الگوریتم‌های مختلف رمزنگاری باعث می‌شود تا ارتباطات در یک سیستم کامپیوتری به طور موثر و امن انجام شود.

رمزگذاری متقارن چیست؟

رمزگذاری متقارن (Symmetric Encryption) یک روش رمزنگاری است که در آن از یک کلید مشترک و یکسان برای رمزنگاری و رمزگشایی استفاده می‌شود. در این روش، پیام اصلی با استفاده از یک الگوریتم رمزنگاری و با استفاده از کلید مشترک به فرمت غیرقابل خواندن تبدیل می‌شود. سپس با استفاده از همان کلید مشترک و با استفاده از الگوریتم رمزگشایی، پیام رمزگشایی می‌شود و به حالت اصلی بازمی‌گردد.

در رمزگذاری متقارن، هر دو طرف برای ارتباط از یک کلید مشترک استفاده می‌کنند. به عبارت دیگر، هر دو طرف باید کلید رمزگذاری و رمزگشایی را محرمانه نگهداری کنند. این روش به عنوان یک روش سریع و کارآمد در رمزنگاری استفاده می‌شود و برای انواع مختلفی از ارتباطات امن مورد استفاده قرار می‌گیرد،

فرستنده و گیرنده باید کلید مخفی را بدانند که برای رمزگذاری و رمزگشایی همه پیام ها استفاده می شود. Blowfish، AES، RC4، DES، RC5 و RC6 نمونه هایی از رمزگذاری متقارن هستند. پرکاربردترین الگوریتم متقارن AES-128، AES-192 و AES-256 است.

مزایا و معایب رمزگذاری متقارن(Symmetric Encryption)

در اینجا برخی از مزایا و معایب رمزگذاری متقارن را بررسی می‌کنیم:

مزایا رمزگذاری متقارن(Symmetric Encryption) :

• سرعت بالا: از آنجایی که از یک کلید برای رمزگذاری و رمزگشایی استفاده می کند، اجرای آن سریعتر است. الگوریتم‌های رمزگذاری متقارن به طور کلی با سرعت بالایی عمل می‌کنند. این به معنای این است که می‌توانند حجم زیادی از اطلاعات را به سرعت رمزنگاری و رمزگشایی کنند. این ویژگی آنها را برای استفاده در سیستم‌ها و برنامه‌هایی با نیاز به پردازش سریع و زمان واقعی مناسب می‌کند.
• سادگی: الگوریتم‌های رمزگذاری متقارن دارند نسبت به الگوریتم‌های رمزگذاری نامتقارن به طور کلی ساختار ساده‌تری دارد. این باعث می‌شود پیاده‌سازی، استفاده و نگهداری آنها بسیار آسانتر باشد. علاوه بر این، سادگی ساختار آنها به معنای کاهش احتمال خطاهای پیاده‌سازی و اشتباهات امنیتی است.
• کارآمدی: الگوریتم‌های رمزگذاری متقارن به طور کلی برای رمزنگاری و رمزگشایی بسیار کارآمد هستند. عملیات مربوط به رمزگذاری و رمزگشایی با استفاده از کلید مشترک به راحتی قابل انجام است و نیازی به محاسبات پیچیده ندارد. این ویژگی بسیار مناسب استفاده در سیستم‌ها و دستگاه‌هایی است که منابع محدودی دارند.
• تأیید هویت: از احراز هویت رمز عبور به عنوان یک هدف امنیتی برای اثبات هویت گیرنده استفاده می کند.
• اجرا و مدیریت آسان: کاربران تنها یک کلید برای رمزگذاری و رمزگشایی دارند، بنابراین اجرا و مدیریت آن آسان است.

معایب رمزگذاری متقارن(Symmetric Encryption) :

نقطه ضعف اصلی رمزگذاری کلید متقارن این است که همه طرف های درگیر باید کلید مورد استفاده برای رمزگذاری داده ها را قبل از اینکه بتوانند رمزگشایی کنند، مبادله کنند.

• انتقال امن کلید: در رمزگذاری متقارن، استفاده از یک کلید مشترک بین فرستنده و گیرنده ضروری است. امنیت سیستم به طور مستقیم به امنیت این کلید مرتبط است. بنابراین، مسئله انتقال امن کلید از فرستنده به گیرنده یک چالش امنیتی مهم است. اگر کلید به دست افراد غیرمجاز بیفتد، امنیت سیستم قابل تهدید است.
• اسرار مشترک: در رمزگذاری متقارن، کلید مشترک بین فرستنده و گیرنده باید محرمانه باقی بماند. این بدان معناست که فرستنده و گیرنده باید روشی برای تبادل این کلدید مشترک و محرمانه داشته باشند. این امر می‌تواند در برخی مواقع که نیاز به تبادل امن کلید بین انواع دستگاه‌ها و سیستم‌ها وجود دارد، مشکل‌ساز شود.
• عدم امکان احراز هویت: در رمزگذاری متقارن، هر دو طرف از یک کلید مشترک استفاده می‌کنند و هیچ احراز هویتی بین آنها انجام نمی‌شود. این به معنای این است که هر کسی که به کلید مشترک دسترسی پیدا کند، می‌تواند به عنوان یک فرستنده یا گیرنده عمل کند. بنابراین، در برخی مواقعی که نیاز به احراز هویت قابل اعتماد بین طرفین وجود دارد، رمزگذاری متقارن مناسب نیست.
• مدیریت کلید: با توجه به اینکه در رمزگذاری متقارن از یک کلید مشترک استفاده می‌شود، مدیریت کلید‌ها می‌تواند پیچیده و سخت باشد. هر زمان که یک کلید مشترک تغییر کند، باید به صورت مطمئن از تغییر کلید در تمامی دستگاه‌ها و سیستم‌های مرتبط اطمینان حاصل شود. همچنین، باید از امنیت کلید‌ها در طول زمان مراقبت شود تا از دسترسی غیرمجاز به آنها جلوگیری شود.
• شانس به اشتراک گذاری کلیدهای رمزگذاری ایمن کمتر است. اشتراک گذاری کلیدها در رمزگذاری متقارن دشوار و چالش برانگیز است.
• Symmetric چندان مقیاس پذیر نیست، زیرا برای کاربران مختلف مناسب نیست.

در کل، رمزگذاری متقارن دارای مزایا و معایب خود است. برای انتخاب استفاده از این نوع رمزگذاری، باید نیازها و محدودیت‌های خاص سیستم و محیط مورد استفاده را مورد بررسی دقیق قرار داد و با توجه به آنها تصمیم‌گیری کرد.

نمونه ای از رمزگذاری متقارن در عمل

بیایید این را با دو شخصیت مورد علاقه خود (بعد از هومر و بارت سیمپسون) درک کنیم: آلیس و باب.

فرض کنید باب یک مامور جاسوسی مخفی است که در یک ماموریت مخفی در یک کشور خارجی است. از طرف دیگر آلیس افسر پرونده او است که او را زیر نظر دارد و راهنمایی می کند. باب، که توسط دشمنان محاصره شده است، در حال جمع آوری اطلاعات است تا بتواند آن را برای آلیس بفرستد. اما او یک نگرانی بزرگ دارد: داده هایی که او برای آلیس می فرستد ممکن است توسط دشمنان رهگیری شود و او ممکن است افشا شود.

برای جلوگیری از این اتفاق، آلیس یک کلید مخفی به باب می دهد و از او می خواهد که تمام اطلاعات را قبل از ارسال رمزگذاری کند. باب موافقت می کند و از این کلید برای رمزگذاری داده ها استفاده می کند. آلیس دارای کلید یکسانی است و از همان کلید برای رمزگشایی داده‌ها برای مشاهده اطلاعات مخفی استفاده می کند. به این ترتیب، هویت باب یک راز باقی می‌ماند و داده ها به آلیس منتقل می شود و یک موقعیت برد_برد ایجاد می کند.

رمزگذاری نامتقارن چیست؟

رمزگذاری نامتقارن به رمزنگاری کلید عمومی نیز معروف است که روشی نسبتاً جدید در مقایسه با رمزگذاری متقارن است.

رمزگذاری نامتقارن از دو کلید برای رمزگذاری یک متن ساده استفاده می کند.

رمزگذاری (Asymmetric Encryption)کلید عمومی-خصوصی، یک روش رمزنگاری است که در آن از دو کلید متفاوت برای رمزنگاری و رمزگشایی استفاده می‌شود. این دو کلید شامل کلید عمومی (Public Key) و کلید خصوصی (Private Key) می‌باشند.

یک کلید عمومی به صورت رایگان در دسترس هر کسی است که ممکن است بخواهد برای شما پیامی ارسال کند. کلید خصوصی دوم مخفی نگه داشته می شود تا فقط بتوانید بدانید.

در این روش، کلید عمومی برای رمزنگاری اطلاعات استفاده می‌شود و می‌تواند به طور آزاد در دسترس عموم قرار گیرد. اما کلید خصوصی برای رمزگشایی استفاده می‌شود و باید محرمانه نگهداری شود و تنها در اختیار صاحب آن باشد.

زمانی که فردی می‌خواهد یک پیام را به فرد دیگری ارسال کند، از کلید عمومی گیرنده برای رمزنگاری پیام استفاده می‌کند. سپس پیام رمزنگاری شده با استفاده از کلید عمومی به گیرنده ارسال می‌شود. گیرنده با استفاده از کلید خصوصی خود پیام را رمزگشایی می‌کند و به حالت اصلی بازمی‌گرداند.

رمزگذاری نامتقارن بیشتر در کانال های ارتباطی روزمره به ویژه از طریق اینترنت استفاده می شود. الگوریتم رمزگذاری کلید نامتقارن رایج شامل EIGamal، RSA، DSA، تکنیک‌های منحنی بیضی، PKCS است.

مزایا و معایب رمزگذاری نامتقارن(Asymmetric Encryption)

رمزگذاری نامتقارن (Asymmetric Encryption) در رمزنگاری اطلاعات از جفت کلید عمومی و خصوصی برای رمزنگاری و رمزگشایی استفاده می‌کند. مزیت اصلی رمزگذاری نامتقارن این است که کلید خصوصی، که تنها در اختیار صاحب آن است، برای رمزگشایی استفاده می‌شود و اطلاعات محرمانه را محافظت می‌کند. همچنین، امکان تأیید هویت فردی که از کلید عمومی استفاده می‌کند نیز وجود دارد.

در اینجا برخی از مزایا و معایب رمزگذاری نامتقارن را بررسی می‌کنیم:

مزایا رمزگذاری نامتقارن(Asymmetric Encryption) :

• امنیت کلید: رمزگذاری نامتقارن دو کلید دارد، یکی عمومی و دیگری خصوصی، بنابراین مشکلی در توزیع کلیدها وجود ندارد.

کلید عمومی برای رمزنگاری استفاده می‌شود و می‌توان آن را به صورت عمومی منتشر کرد، در حالی که کلید خصوصی برای رمزگشایی استفاده می‌شود و باید محرمانه نگهداری شود. این ویژگی باعث می‌شود که امنیت سیستم بر اساس محرمانه بودن کلید خصوصی تامین شود و نیازی به انتقال امن کلید بین فرستنده و گیرنده نداشته باشیم.

• احراز هویت: رمزگذاری نامتقارن قابلیت احراز هویت را فراهم می‌کند. با استفاده از کلید خصوصی، فرستنده می‌تواند اثبات کند که او صاحب کلید عمومی متناظر است. این ویژگی بسیار مهم در ارتباطات الکترونیکی و تأیید هویت دو طرف در فرآیندهای امنیتی استفاده می‌شود.
• رمزنگاری و امضاء دیجیتال: رمزگذاری نامتقارن قابلیت رمزنگاری و امضاء دیجیتال را فراهم می‌کند. با استفاده از کلید عمومی، اطلاعات را می‌توان رمزنگاری کرد و با استفاده از کلید خصوصی، می‌توان اطلاعات را رمزگشایی کرد. همچنین، با استفاده از کلید خصوصی، می‌توان امضاء دیجیتال را ایجاد کرد و با استفاده از کلید عمومی، می‌توان صحت امضاء را تأیید کرد. این ویژگی‌ها در بسیاری از فرآیندهای امنیتی و تأیید اعتبار اطلاعات استفاده می‌شوند.

باز هم، با یک جفت کلید، برقراری ارتباط با چندین طرف دشوار نیست و به این ترتیب در شبکه های بزرگ مقیاس پذیرتر است.

معایب رمزگذاری نامتقارن(Asymmetric Encryption) :

• کارایی: الگوریتم‌های رمزگذاری نامتقارن به طور کلی پیچیده‌تر و محاسباتی سنگین‌تر از الگوریتم‌های رمزگذاری متقارن هستند.
• عملکرد: رمزگذاری نامتقارن در مقایسه با رمزگذاری متقارن از نظر عملکرد کندتر است.
• الگوریتم‌های رمزگذاری نامتقارن برای انجام محاسبات پیچیده نیاز به منابع محاسباتی بیشتری دارند. این موضوع باعث می‌شود عملیات رمزنگاری و رمزگشایی با استفاده از رمزگذاری نامتقارن طولانی‌تر و کندتر از رمزگذاری متقارن باشد. این معضل به ویژه در سیستم‌هایی که نیاز به پردازش سریع دارند، مانند سیستم‌های شبکه، ممکن است مشکل ساز شود.
• درک و اجرا سخت است: به دلیل اندازه کلید بزرگ، پیاده سازی و مدیریت رمزگذاری نامتقارن چندان آسان نیست.
• اندازه کلید بزرگ: برای استفاده از رمزگذاری نامتقارن، اندازه کلید باید به اندازه کافی بزرگ باشد تا امنیت سیستم تضمین شود. با افزایش امنیت، اندازه کلید نیز باید افزایش یابد و این باعث می‌شود که میزان حافظه مورد نیاز برای ذخیره و مدیریت کلید‌ها افزایش یابد. همچنین، انتقال کلید‌های بزرگ بین افراد و سیستم‌ها نیز ممکن است به مشکلات امنیتی و مدیریتی منجر شود.
• آسیب‌پذیری به حملات میانجی‌گیری: در رمزگذاری نامتقارن، ارتباط بین فرستنده و گیرنده از طریق کلید عمومی و خصوصی برقرار می‌شود. در برخی حالات، این ارتباط ممکن است توسط حملات میانجی‌گیری (Man-in-the-Middle) تهدید شود. در این نوع حملات، هکر میانجی می‌شود و تلاش می‌کند ارتباط را متصل کند و اطلاعات را دریافت یا تغییر دهد. برای مقابله با این نوع حملات، نیاز به استفاده از روش‌های احراز هویت قوی و تأیید کلید‌ها درست است.
• پیچیدگی مدیریت کلید: مدیریت کلید‌های عمومی و خصوصی در رمزگذاری نامتقارن پیچیده و هزینه‌بر است. ذخیره و مدیریت کلید‌ها، توزیع کلید‌های عمومی، و تأمین محرمانگی کلید‌های خصوصی نیازمند راهکارهای امنیتی و سیستم‌های مدیریت قوی است. همچنین، از نظر عملی، استفاده از رمزگذاری نامتقارن در سیستم‌های بزرگ و پبا عذرخواهی، اما به دلیل محدودیت طول پاسخ، نمی‌توانم ادامه دهم. اما در کلیت، رمزگذاری نامتقارن با مزایا و معایب خود همراه است و برای استفاده مناسب، نیاز به ارزیابی دقیق نیازها و محدودیت‌های سیستم خاص خود دارد.

نمونه ای از رمزگذاری نامتقارن در عمل

بیایید این را، همانطور که به درستی حدس زدید، با مثال آلیس و باب یک بار دیگر درک کنیم.

همانطور که قبلاً در مثال رمزگذاری متقارن اشاره کردیم، باب یک مامور جاسوسی مخفی است که در یک ماموریت مخفی در یک کشور خارجی است و آلیس مدیر پرونده او است. باب باید داده ها را به گونه ای ارسال کند که توسط دشمنان آنها رهگیری یا دستکاری نشود. اما این بار، آلیس راه جدیدی برای ایمن سازی اطلاعات پیدا می کند و یک کلید به نام کلید عمومی به باب می دهد.

به باب دستور داده می شود که اطلاعات حساس خود را با استفاده از کلید عمومی که در اختیار دارد رمزگذاری کند. از سوی دیگر آلیس دارای کلید خصوصی مرتبط با ریاضی است و به راحتی می تواند اطلاعاتی را که با استفاده از آن ارسال می کند رمزگشایی کند.

در اینجا نحوه عملکرد رمزگذاری نامتقارن آمده است:

تفاوت بین الگوریتم های رمز نگاری متقارن و نامتقارن

بیایید تفاوت های کلیدی بین رمزگذاری متقارن و نامتقارن را درک کنیم. به عبارت ساده تر، رمزگذاری نامتقارن از رمزگذاری متقارن امن تر است.

رمزگذاری متقارن در مقابل رمزگذاری نامتقارن. همانطور که گویی درک اصطلاح “رمزگذاری” به اندازه کافی سخت نیست، اکنون انتظار می رود انواع مختلف رمزگذاری را درک کنید! خب، دنیای رمزگذاری و زیرساخت کلید عمومی (PKI) دقیقاً اینگونه است. با ادامه حفاری عمیق تر، از شما خواسته می شود چیزهای پیچیده تر و بیشتری را درک کنید. سلول‌های مغز ما ممکن است از این کار راضی نباشند، اما بدون شک چیز خوبی است زیرا به ما درک عمیق‌تری از فناوری‌ای می‌دهد که از داده‌ها و حریم خصوصی ما محافظت می‌کند.

بیایید تفاوت های کلیدی بین رمزگذاری متقارن و نامتقارن را درک کنیم. به عبارت ساده تر، رمزگذاری نامتقارن از رمزگذاری متقارن امن تر است.

رمزگذاری متقارن در مقابل رمزگذاری نامتقارن. همانطور که گویی درک اصطلاح “رمزگذاری” به اندازه کافی سخت نیست، اکنون انتظار می‌رود انواع مختلف رمزگذاری را درک کنید! خب، دنیای رمزگذاری و زیرساخت کلید عمومی (PKI) دقیقاً اینگونه است. ما درک عمیق‌تری از این فناوری‌ که از داده‌ها و حریم خصوصی ما محافظت می‌کند ارائه می دهیم.

• رمزگذاری متقارن از یک کلید استفاده می کند که باید بین افرادی که نیاز به دریافت پیام دارند به اشتراک گذاشته شود در حالی که رمزگذاری نامتقارن از یک جفت کلید عمومی و یک کلید خصوصی برای رمزگذاری و رمزگشایی پیام ها هنگام برقراری ارتباط استفاده می کند.
• رمزگذاری کلید متقارن: رمزگذاری فرآیندی برای تغییر شکل هر پیامی است تا از خواندن آن توسط همه افراد محافظت شود. در رمزگذاری با کلید متقارن، پیام با استفاده از یک کلید رمزگذاری می شود و از همان کلید برای رمزگشایی پیام استفاده می شود که استفاده از آن را آسان اما امنیت کمتری دارد. همچنین نیاز به روش ایمن برای انتقال کلید از یک طرف به طرف دیگر دارد.
• رمزگذاری کلید نامتقارن: رمزگذاری کلید نامتقارن مبتنی بر تکنیک های رمزگذاری کلید عمومی و خصوصی است. از دو کلید مختلف برای رمزگذاری و رمزگشایی پیام استفاده می کند. ایمن تر از تکنیک رمزگذاری کلید متقارن است اما بسیار کندتر است.
• رمزگذاری نامتقارن نسبتاً جدید ولی رمزگذاری متقارن یک تکنیک قدیمی است.
• رمزگذاری نامتقارن برای تکمیل مشکل ذاتی نیاز به اشتراک گذاری کلید در مدل رمزگذاری متقارن معرفی شد و نیاز به اشتراک گذاری کلید را با استفاده از یک جفت کلید عمومی-خصوصی حذف کرد.
• رمزگذاری نامتقارن زمان نسبتاً بیشتری نسبت به رمزگذاری متقارن نیاز دارد.

نکات مهم در مورد رمزنگاری متقارن و نامتقارن

در بازار کریپتو، الگوریتم‌های رمزنگاری متقارن و نامتقارن مورد استفاده قرار می‌گیرند. الگوریتم‌های رمزنگاری متقارن از یک کلید مشترک برای رمزنگاری و رمزگشایی استفاده می‌کنند، به این معنی که همان کلید برای رمزنگاری پیام استفاده می‌شود و برای رمزگشایی پیام نیز استفاده می‌شود. برخی از الگوریتم‌های رمزنگاری متقارن معروف عبارتند از:

1. AES (Advanced Encryption Standard) یکی از رایج‌ترین الگوریتم‌های رمزنگاری متقارن است که در بسیاری از سیستم‌ها و پروتکل‌های امنیتی استفاده می‌شود. AES با استفاده از کلیدهای ۱۲۸، ۱۹۲ و ۲۵۶ بیتی، پیام را رمزنگاری و رمزگشایی می‌کند.
2. DES (Data Encryption Standard) یکی دیگر از الگوریتم‌های متقارن است که برای رمزنگاری اطلاعات استفاده می‌شود. DES از کلید ۵۶ بیتی استفاده می‌کند و در حال حاضر به علت ضعف امنیتی در برابر حملات تجزیه شده است.
3. Blowfishیک الگوریتم رمزنگاری متقارن با قابلیت استفاده از کلید با اندازه بین ۳۲ تا ۴۴۸ بیت است. این الگوریتم از نظر سرعت بالا و امنیت مناسبی برخوردار است.

در مقابل، الگوریتم‌های رمزنگاری نامتقارن از جفت کلید عمومی و خصوصی برای رمزنگاری و رمزگشایی استفاده می‌کنند. در این الگوریتم‌ها، کلید عمومی برای رمزنگاری استفاده می‌شود و کلید خصوصی برای رمزگشایی. برخی از الگوریتم‌های رمزنگاری نامتقارن معروف عبارتند از:

•  RSA یکی از قدیمی‌ترین و معروف‌ترین الگوریتم‌های رمزنگاری نامتقارن است. RSA بر اساس پروتکل کلید عمومی RSA کار می‌کند و استفاده از اعداد بزرگ اولیه و متشابهی مانند فاکتوریزاسیون اعداد بزرگ را برای تأمین امنیت اطلاعات استفاده می‌کند.
• ECC (Elliptic Curve Cryptography): یک الگوریتم مبتنی بر منحنی‌های بیضوی است که در برخی از سیستم‌ها و پروتکل‌های امنیتمتقارن و نامتقارن.

نتیجه

وقتی صحبت از رمزگذاری به میان می‌آید، ممکن است جدیدترین طرح‌ها لزوماً بهترین گزینه باشند. همیشه باید از الگوریتم رمزگذاری استفاده کنید که برای کار مورد نظر مناسب است. در واقع، با تغییر رمزنگاری جدید، الگوریتم‌های جدیدی در حال توسعه هستند تا با استراق سمع‌کنندگان و اطلاعات ایمن برای افزایش محرمانه‌بودن، گام بردارند. هکرها موظفند در سال های آینده کار را برای کارشناسان سخت کنند، بنابراین از جامعه رمزنگاری انتظار بیشتری دارند!

رمزگذاری متقارن و نامتقارن دو روش اصلی در رمزنگاری هستند که هر کدام ویژگی‌ها و کاربردهای خود را دارند.

پس از بررسی انواع و نمونه‌های رمزگذاری، بسیاری از مردم می‌خواهند تا رتبه‌بندی کنیم که کدام روش رمزگذاری بهتر است – رمزگذاری متقارن در مقابل رمزگذاری نامتقارن. صادقانه بگوییم، هرگز نتوانسته ایم مردم را با پاسخ هایم راضی کنیم.

اگر صرفاً از منظر امنیتی صحبت می کنید، بله، رمزگذاری نامتقارن بدون شک گزینه بهتری است. با این حال، همه چیز در مورد امنیت نیست زیرا عملکرد بسیار مهم است، اگر نه بیشتر. اینجاست که رمزگذاری متقارن ظاهر می شود.

به طور خلاصه، رمزگذاری متقارن و نامتقارن هر کدام ویژگی‌ها و کاربردهای خود را دارند و بسته به نیازها و شرایط مختلف، از آن‌ها استفاده می‌شود. در بسیاری از سناریوهای امنیتی، استفاده از هر دو روش ممکن است و به ترکیب آن‌ها به عنوان رمزنگاری هجیتی (Hybrid Encryption) نیز روی می‌آورند.

نکته این است که هر دو نوع رمزگذاری و نمونه‌های آن هدفی را دنبال می‌کنند و برای امنیت ما کاملاً ضروری هستند. احمقانه است که یکی را به قیمت دیگری انتخاب کنیم. تا زمانی که در مورد رمزگذاری داده ها صحبت خواهیم کرد، این دو نوع رمزگذاری مانند امروز مرتبط باقی خواهند ماند.